Novosađanin Nemanja Nešić muzički i autorski aktivan je od 1991-e godine. Predvodio je sastave Revir i Mali Princ, pisao muziku za TV i razne predstave. Kako sam kaže Mali Princ nije još završio svoju priču, samo je bend “on hold”, dok je u žiži aktuelnosti njegova solo karijera.
Nemanjin kantautorski pečat okrenut je i šansoni kao muzičkom žanru, koja je u dobroj meri ovde zapostavljena. Ne i u Hrvatskoj, takođe i Sloveniji, ali sem u jednom periodu uloge koju je imao Dragan Stojnić, uglavnom se pomenuta forma u samoj Srbiji zadržavala više kao usputna pojava. Ovde isključujem elemente šansone, koja je imala dodirnih tačaka sa starogradskim, ethno ili nekakvim ovdašnjim nazovimo to boemskim nasleđem, jer to ipak pripada nekoj drugoj temi.
Nešić je autor koji je u velikoj meri inspirisan tkzv. hrvatskom kontinentalnom šansonom. Najznačajniji predstavnici iste, koji su ostavili velikog traga u nekim ranijim vremenima bili su : Arsen Dedić, Zvonko Špišić, Drago Diklić, Hrvoje Hegedušić, kojem određenu počast priređuje i Nemanja, stavljajući i obradivši njegov song “Balada iz predgrađa”.
“Sve što slutnja šapne” je izdanje gde kroz poeziju pesnika Dobriše Cesarića, Nemanja kreira muzičku matricu, koja kroz lirično nasleđe hrvatskog barda, melodiju i atmosferu utapa u jednu neodvojivu skladnu celinu. U jednom intervjuu, Nešić je spomenuo kako kod Cesarića izuzetno ceni jednostavnost koju prožima njegova poezija, kao i jedan neprenaglašen urbani prefiks karakterističan za njegova dela.
Upravo takav je i materijal kojeg novosađanin priređuje i distribuira – melodičan,liričan, atmosferičan, nenametljiv, ali opet vrlo jasan i eksplicitan.
“Sve što slutnja šapne” je album koji kao da je došao iz nekog drugog vremena, recimo iz ovdašnjih davnih 70-tih, ali sve to ne umanjuje njegovu, da upotrebim politički ovde sveprisutan termin – transparentnost i jasnu poruku.
Aranžmane je radio Nemanjin brat Svetozar, a zajedno su kreirali produkciju.
“Sve što slutnja šapne” sadrži puno skrivenih delova koji prosto traže da ih postepeno otkrivate i upoznajete. Reč je o vrlo ozbiljnom materijalu, i o jednoj nesvakidašnjoj simbiozi koja je, uveren sam odolela svakoj zamci sadašnjeg, savremenog trenutka.
jul 31 2017
NEMANJA NEŠIĆ – “Sve što slutnja šapne”
(Croatia Records) 2017.
CD
Chanson – SERBIA
Novosađanin Nemanja Nešić muzički i autorski aktivan je od 1991-e godine. Predvodio je sastave Revir i Mali Princ, pisao muziku za TV i razne predstave. Kako sam kaže Mali Princ nije još završio svoju priču, samo je bend “on hold”, dok je u žiži aktuelnosti njegova solo karijera.
Nemanjin kantautorski pečat okrenut je i šansoni kao muzičkom žanru, koja je u dobroj meri ovde zapostavljena. Ne i u Hrvatskoj, takođe i Sloveniji, ali sem u jednom periodu uloge koju je imao Dragan Stojnić, uglavnom se pomenuta forma u samoj Srbiji zadržavala više kao usputna pojava. Ovde isključujem elemente šansone, koja je imala dodirnih tačaka sa starogradskim, ethno ili nekakvim ovdašnjim nazovimo to boemskim nasleđem, jer to ipak pripada nekoj drugoj temi.
Nešić je autor koji je u velikoj meri inspirisan tkzv. hrvatskom kontinentalnom šansonom. Najznačajniji predstavnici iste, koji su ostavili velikog traga u nekim ranijim vremenima bili su : Arsen Dedić, Zvonko Špišić, Drago Diklić, Hrvoje Hegedušić, kojem određenu počast priređuje i Nemanja, stavljajući i obradivši njegov song “Balada iz predgrađa”.
“Sve što slutnja šapne” je izdanje gde kroz poeziju pesnika Dobriše Cesarića, Nemanja kreira muzičku matricu, koja kroz lirično nasleđe hrvatskog barda, melodiju i atmosferu utapa u jednu neodvojivu skladnu celinu. U jednom intervjuu, Nešić je spomenuo kako kod Cesarića izuzetno ceni jednostavnost koju prožima njegova poezija, kao i jedan neprenaglašen urbani prefiks karakterističan za njegova dela.
Upravo takav je i materijal kojeg novosađanin priređuje i distribuira – melodičan,liričan, atmosferičan, nenametljiv, ali opet vrlo jasan i eksplicitan.
“Sve što slutnja šapne” je album koji kao da je došao iz nekog drugog vremena, recimo iz ovdašnjih davnih 70-tih, ali sve to ne umanjuje njegovu, da upotrebim politički ovde sveprisutan termin – transparentnost i jasnu poruku.
Aranžmane je radio Nemanjin brat Svetozar, a zajedno su kreirali produkciju.
“Sve što slutnja šapne” sadrži puno skrivenih delova koji prosto traže da ih postepeno otkrivate i upoznajete. Reč je o vrlo ozbiljnom materijalu, i o jednoj nesvakidašnjoj simbiozi koja je, uveren sam odolela svakoj zamci sadašnjeg, savremenog trenutka.
crorec.hr
facebook.com/nemanja.nesic.798
Objavio Branimir Lokner • EX Yu, Recenzije •