(SKC Novi Sad) 2019. reissue
CD/digital
Rock – SERBIA
Malo ko od dobronamernih posmatrača, sudionika ili aktera ovdašnjih nuzičkih dešavanja , a da je na neki način bio uključen u ono što se na tadašnjoj sceni dešavalo tokom 90-tih godina, teško da se neće složiti, ma kakve afinitete gajio prema njihovoj autotrskoj poruci, o značaju kojeg su imali Gornjomilanovački Bjesovi.
Bjesovi su na neki svoj način uneli nešto novo na ondašnje muzičke prostore, stav koji je od početka bio jasan i nedvosmislen, ulogu koju su imala 2 pevača, što je predstavljalo retkost i na neki način novinu, vrlo autoritarne i ozbiljne sviračke aranžmanske zahvate, tekstualnu poruku, koja je bila sve samo ne “obična” ili banalizovana. Prvi album “U osvit zadnjeg dana” objavljen je 1993-e godine na kaseti, a izdavač je bila čačanska firma “Sound Galaxy”. Ali, samo godinu dana kasnije u pravom smislu, mnogo toga što su najavili putem svog debija, Bjesovi će materijalizovati na sledećem “Bjesovi” albumu (ITV Melomarket, 1994.), kojeg mnogi takođe nazivaju i bezimenim albumom.
“U osvit zadnjeg dana” je doživeo i dočekao svoje reizdanje nakon 26 godina na CD-u, a ako izuzmemo remasterizaciju i ozbiljnije tehničke dorade, bonus pesama nema, i sve je manje-više ostavljeno onako kako je izgledalo u originalu, odnosno u prvobitnom pojavljivanju 1993-e godine.
“U osvit zadnjeg dana” kao što sam malo pre pomenuo, je najavio ogromne potencijale grupe, ali je bio u izražajnom, i autorskom smislu drugačiji i nešto mekši album od svih sledećih koji su činili diskografski opus grupe. Većinu pesama su zajedno pisali (tokom svih godina glavni čovek postave Zoran Marinković) i drugi pevač Goran Marić koji je kasnije napustio sastav.
“U osvit zadnjeg dana” je bez obzira na različitost sa drugim albumima grupe pokazao da su Bjesovi ozbiljna pojava, koja pored brojnih unutrašnjih problema, traje evo tokom svih ovih godina.
Preslušavajući danas 10 pesama sa debija sastava , razne uspomene naviru, a vidljivo i jasno je i tada da su članovi postave i pre same realizacije svog prvenca bili itekako usvirani i da su imali snažnu viziju kojim putem treba krenuti dalje, iako ponavljam na tom putu su nailazili na brojne prepreke, gde su za postojanje pojedinih i sami krivci.
Nakon 26 godina, jedan dokument vremena i karijere grupe je tu, da ondašnju sliku možda donekle ulepša i upotpuni, kao i da podseti kako je sve to u njihovom slučaju izgledalo na početku i verovatno onda kada je steći bilo kakvu relevantniju afirmaciju, bilo najteže.
apr 21 2019
BJESOVI – “U osvit zadnjeg dana”
(SKC Novi Sad) 2019. reissue
CD/digital
Rock – SERBIA
Malo ko od dobronamernih posmatrača, sudionika ili aktera ovdašnjih nuzičkih dešavanja , a da je na neki način bio uključen u ono što se na tadašnjoj sceni dešavalo tokom 90-tih godina, teško da se neće složiti, ma kakve afinitete gajio prema njihovoj autotrskoj poruci, o značaju kojeg su imali Gornjomilanovački Bjesovi.
Bjesovi su na neki svoj način uneli nešto novo na ondašnje muzičke prostore, stav koji je od početka bio jasan i nedvosmislen, ulogu koju su imala 2 pevača, što je predstavljalo retkost i na neki način novinu, vrlo autoritarne i ozbiljne sviračke aranžmanske zahvate, tekstualnu poruku, koja je bila sve samo ne “obična” ili banalizovana. Prvi album “U osvit zadnjeg dana” objavljen je 1993-e godine na kaseti, a izdavač je bila čačanska firma “Sound Galaxy”. Ali, samo godinu dana kasnije u pravom smislu, mnogo toga što su najavili putem svog debija, Bjesovi će materijalizovati na sledećem “Bjesovi” albumu (ITV Melomarket, 1994.), kojeg mnogi takođe nazivaju i bezimenim albumom.
“U osvit zadnjeg dana” je doživeo i dočekao svoje reizdanje nakon 26 godina na CD-u, a ako izuzmemo remasterizaciju i ozbiljnije tehničke dorade, bonus pesama nema, i sve je manje-više ostavljeno onako kako je izgledalo u originalu, odnosno u prvobitnom pojavljivanju 1993-e godine.
“U osvit zadnjeg dana” kao što sam malo pre pomenuo, je najavio ogromne potencijale grupe, ali je bio u izražajnom, i autorskom smislu drugačiji i nešto mekši album od svih sledećih koji su činili diskografski opus grupe. Većinu pesama su zajedno pisali (tokom svih godina glavni čovek postave Zoran Marinković) i drugi pevač Goran Marić koji je kasnije napustio sastav.
“U osvit zadnjeg dana” je bez obzira na različitost sa drugim albumima grupe pokazao da su Bjesovi ozbiljna pojava, koja pored brojnih unutrašnjih problema, traje evo tokom svih ovih godina.
Preslušavajući danas 10 pesama sa debija sastava , razne uspomene naviru, a vidljivo i jasno je i tada da su članovi postave i pre same realizacije svog prvenca bili itekako usvirani i da su imali snažnu viziju kojim putem treba krenuti dalje, iako ponavljam na tom putu su nailazili na brojne prepreke, gde su za postojanje pojedinih i sami krivci.
Nakon 26 godina, jedan dokument vremena i karijere grupe je tu, da ondašnju sliku možda donekle ulepša i upotpuni, kao i da podseti kako je sve to u njihovom slučaju izgledalo na početku i verovatno onda kada je steći bilo kakvu relevantniju afirmaciju, bilo najteže.
facebook.com/Bjesovi-53496923850
Objavio Branimir Lokner • EX Yu, Recenzije •